Op bezoek bij het Babyhuis in Dordrecht, waar jonge moeders in de problemen worden opgevangen, hoorde koningin Máxima het heftige verhaal van de moeder van Lucas (3 maanden) aan. Daarna hield ze de baby liefdevol vast, om hem eigenlijk niet meer los te willen laten.

Ze is hier als koningin. Als beschermvrouwe van het Oranje Fonds. Maar haar zorgelijke blik, haar meelevende geknik, haar belangstellende vragen komen vooral voort uit een andere ‘functie’ van Máxima, tevens haar belangrijkste: die van moeder.

Het ene na het andere heftige verhaal krijgt de koningin deze ochtend over zich uitgestort, op werkbezoek in het Babyhuis in Dordrecht. Hier worden – voornamelijk – aanstaande en jonge moeders opgevangen die tijdelijk niet voor hun (komende) kindje kunnen zorgen; vanwege verslavingen, gevaar van eerwraak en postnatale depressies. De stichting wil uithuisplaatsingen en het scheiden van de moeders en hun jonge kinderen voorkomen en biedt daarom onderdak en hulp in het Babyhuis, waar vrijwilligers onbeperkt voor ze klaar staan.

Ook voor Karima, een jonge vrouw van Marokkaanse afkomst uit het midden van het land, die 3 maanden geleden beviel van Lucas. Ze voelde niets voor haar zoontje, helemaal niets. Na een week moest ze in het ziekenhuis langs voor een baarmoederontsteking en vertelde ze dat ze geen enkele band met haar baby had. Met Lucas op haar schouder zegt Karima aan Máxima tussen opkomende tranen door: ,,Daar zeiden ze: geef het even tijd, dat komt wel. Maar dat gebeurde niet. Er waren ook problemen tussen mijn Nederlandse ex-partner en mij en ik kon gewoon niet samen met mijn baby zijn. Na een paar weken belde ik de politie en zei: ‘Kom hem maar halen, want ik kan niet voor hem zorgen’. De agenten legden me uit dat dit niet zomaar gaat, maar ik werd wel in contact gebracht met het Babyhuis.’’

Burp

Nu is het de beurt aan de kleine Lucas om te gaan brullen. Zijn moeder draait hem om en – burp – hij laat een boertje. Máxima: ,,Hoppa, dat zat gewoon dwars.’’
Karima vervolgt: ,,Hier zorgden ze niet alleen dat ik ook eens een nachtje kan doorslapen…’’ Máxima: ,,Heerlijk is dat, hè.’’ Karima: ,,Zeker, maar er wordt hier ook aan de hechting van mij met Lucas gewerkt. Ik zou nu niet meer zonder hem willen.’’

Aan het einde van het gesprek houdt Máxima het ventje lang vast en dicht tegen zich aan. Niet alleen voor de foto (tegen de fotografen: ‘flits toch niet bij de baby’s!’), maar ook omdat ze hem oneindig wil knuffelen.

Zwarte haren

De koningin heeft dan al over de prachtige zwarte haren van Shubert (13 maanden) geaaid. Zijn moeder, Mirelle (27), leefde vooral ’s nachts en had geen idee dat ze in verwachting was. ,,Totdat ik wat last van mijn buik kreeg en dacht: ik kan wel eens zwanger zijn. Ik heb toen heel lang getwijfeld tussen een abortus of om me hier te melden. Ik kom uit Groningen, heb vijf uur gereisd en toen nog een half uur op de stoep getwijfeld om aan te bellen. De mensen hier namen me mee naar de gynaecoloog en ik bleek 40 weken zwanger. Wat ik had gevoeld was het indalen van het hoofdje.’’

Toen Shubert niet veel later werd geboren, zei Mirelle: ,,Dit blijft de enige man in mijn leven.’’
Máxima slikt en lacht tegelijk: ,,Arme vriendin van hem, later.’’