INTERVIEW BARBARA MULLER
“Heel lang heb ik dit soort berichten vol kinderleed niet kunnen lezen. Ik stak liever mijn kop in het zand. Maar nu … nu ik zelf net bevallen was van mijn eerste kindje, was er geen ontkomen meer aan. Ik keek naar de foto van baby P. En baby P keek terug. Zo’n prachtig jongetje … Ik voelde een onstuitbaar verdriet. En ik heb hem iets beloofd: voor jou is het te laat, maar de anderen ga ik helpen redden.”
