Als kinderpsycholoog en oprichter van Stichting de Ster en Sterkamp (kampen waar onzekere kinderen zelfvertrouwen krijgen) weet ik dat een veilige hechting als baby de basis is van een vrolijk kind dat vol zelfvertrouwen in het leven staat. In Nederland zijn er momenteel te weinig moeder-kind units, waardoor, indien er geen plek is, kinderen uit huis worden geplaatst. Hetgeen vaak een onomkeerbaar proces is met grote negatieve gevolgen voor het kind.

Als ik zie dat het Babyhuis met een enorm hoog slagingspercentage van 86%, na een aantal maanden verblijf en intensieve begeleiding, ervoor zorgt dat moeders zelfstandig met hun baby in een eigen huis wonen dan raakt mij dat diep, want dan hebben we een verschil gemaakt. Dan heb ik het nog niet over het feit dat door de inzet van o.a. vrijwilligers de moeders extra aandacht krijgen en de kosten vele malen lager liggen dan in de reguliere hulpverlening.

Als er mogelijkheden zijn dan: dient een moeder niet gescheiden te leven van haar kind, dient een kind niet op te groeien in een tehuis en/of pleeggezin en dient een ouder-kind relatie niet verstoord te worden. Als we onnodige uithuisplaatsing kunnen voorkomen, dan doen we dat toch gewoon.
Ik doe mee, doet u ook mee?